Bitişin Sessiz Hali: Yarım Kalmak Bazı hikâyeler bitmez, sadece bir yerde susar. Ne bir veda vardır ne de açık bir kapanış. Ama işte tam da bu belirsizlik, bir ayrılığın bıraktığı izden çok daha fazla yakar içi. Yarım kalan bir duygu, tamamlanmamış bir kelime, gönderilmeyen bir mesaj… Hepsi, zihnimizde dönüp duran eksik bir cümle gibi. Tamamlanmadığı için silinemeyen, silinmediği için hafiflemeyen. İçimizde Sürekli Çalan “Acaba” Alarmı Yarım kalan şeyler, zihnimizde sürekli açık kalan sekmelere benzer; ne kapatabiliriz, ne de yeniden yükleyebiliriz. Her "acaba" bir bildirim gibi düşer içimize—ne zaman sustuğunu, ne zaman çaldığını fark etmeden yaşarız. Cevaplanmamış bir “neden?” sorusu, insanın içine çöreklenmiş güncelleme uyarısı gibidir: bastıkça kapanmaz, görmezden geldikçe büyür. Bazı eksiklikler vardır ki sesi yoktur ama yankısı her yerde dolaşır. Gecikmiş bir vedanın gölgesinde, devam edemeyen ama geri de dönemeyen bir hâlde kalakalırız. Ve en çok şunu fark ederiz: Eksik kalan bir şey, tamamlanmış olandan daha uzun kalır aklımızda. Çünkü hayal, gerçekte yaşanandan daha inatçıdır bazen. Tamamlanmasa da Tamam Gibi Hissettirenler Belki de bazı şeylerin tam olması gerekmiyor. Her hikâye bir sonla bitmez; bazıları sadece içimizde yankılanır, zamanla şekil değiştirir. Yarım kalanlar, bazen bizi en çok büyütenlerdir—çünkü eksikliğin öğrettiği şey, fazlalığın susturduğundan daha gerçek olabilir. Bazen bir mesajın gönderilmemesi, bir kelimenin yutulması bile bir cevaptır. Ve insan, bazı cümleleri duyamasa da içinde tamamlamayı öğrenir. Yarım kalan bir şeyle barışmak, onu unutmak değil; artık onun bir eksiklik değil, bizde kalan bir iz olduğunu anlamaktır. Bazı kelimeler hiçbir zaman söylenmedi. Bazı vedalar hiçbir zaman edilmedi. Ama biz, söylenmemiş kelimelerin yükünü, edilmemiş vedaların sessizliğini içimizde taşımayı öğrendik. Çünkü bazen, gitmeyen birini beklemekten daha ağırdır, hiç gelmeyecek biriyle tamamlanmayı ummak. Ve insan, en çok da bir "tamam" yerine sessizce bırakılan "…" ile eksilir. Bazı duygular vardır ki, tıpkı tam silinmemiş bir dijital iz gibi—ekranda görünmez ama arka planda hep çalışır.

Bu Blog 06.07.2025 tarihinde eklenmiş ve toplam 296 defa gösterilmiştir.