Bazen ruhun, ait olmadığı bir yerde sıkışıp kalır. Seni anlamayan, hislerini göremeyen insanların arasında kendini kaybetmeye çalışırsın, çünkü uyum sağlamak zorunda olduğunu düşünürsün. Ama içindeki huzursuzluk susmaz. Her bastırdığın his, bir gün başka bir şekilde ortaya çıkar; bazen zihnini yorar, bazen bedenini hasta eder. Çünkü ruh, kendine ihanet edilmesine dayanamaz. Sen, hak ettiğin gibi bir yaşam sürmelisin. Seni gerçekten gören, anlayan ve değer veren bir çevrede olmalısın. Kendini yok sayarak değil, kendini bularak iyileşebilirsin. Gerçek huzur, kendin olmaya cesaret ettiğinde başlıyor...

Bu Blog 04.04.2025 tarihinde eklenmiş ve toplam 335 defa gösterilmiştir.